De wekker ging om zeven uur want we rijden vandaag naar Sundance. Daar vlak voor ligt Devils Tower wat we graag willen bekijken..
We nemen de mooie route door het Bighorn National Forrest en stoppen een aantal keer bij een lookout point om van de schitterende omgeving te genieten.
Lunchen doen we in Sheridan bij Oliva en het is wederom een hele lekkere lunch dus we kunnen de rit weer goed gevuld vervolgen.
Het laatste stuk wordt wat saai maar als we weer dichtbij Devils Tower komen wordt het weer ruiger.
Devils Tower is indrukwekkend, niet voor niets een nationaal monument.
Wat de kids er vooral erg leuk vinden zijn de kleine prairie dogs die er rond lopen, net stokstaartjes.
Nadat we de Devils Tower hebben bekeken gaan we richting Sundance op zoek naar de Sundance Mountain Hide away, die zn naam eer aandoet want we kunnen hem niet vinden en onze GPS ook niet. En dat met een bevolking van maar 1182 (volgens het bord aan het begin van het plaatsje). Het kan trouwens nog kleiner want onderweg rijden we door het plaatsje Shell. Population 87.
Omdat we geen zin hebben om doelloos rond te rijden vragen we het bij een tankstation. De aardige dame achter de toonbank weet het ook niet maar zoekt het telefoonnummer voor me op en laat me bellen naar de eigenaresse. Omdat ik bang ben het dan nog niet te kunnen vinden neemt de dame achter de toonbank het van me over en schrijft de route voor ons uit. We kunnen het dan ook snel vinden. We overnachten vannacht weer in een cabin, waar ik nu op de veranda de blog zit te tikken, en omdat het ook een Bed & Breakfast is worden we morgenochtend verwacht aan het ontbijt.
Nu zitten we echter nog vol van het avondeten wat we net op hebben. Bij Aro in Sundance waar de wat oudere serveerster oververmoeid na een lange dag werken wankelend de borden soep kwam brengen en zich bleef verontschuldigen voor het feit dat het zo langzaam ging. Het eten was heerlijk en dan maakt het niet echt uit dat de soep nog niet op is en het hoofdgerecht er al aankomt. :-)
Bij het verlaten van het restaurant staan we wat informatie folders te verzamelen als een amerikaans gezin de zaak uitkomt en ons vraagt waar we vandaan komen. De vrouw wordt helemaal enthousiast als ze hoort dat we van zo ver weg komen. Oh my gawd how fantastic is that, you must really be having a great time over here. Na wat tips gaan we terug naar onze cabin.
Nu genieten van een wijntje, uit een grote mok met een eland erop op de veranda terwijl het langzaam donker wordt. Morgen naar Mount Rushmore, en als de bosbranden onder controle zijn naar Custer State Park.
Waar we nu net achter komen. Het heet hier dus Sundance, vernoemd naar de zonnendans die de indianen deden ter verering en de Sundance Kid van, jawel, Buffalo Bill. :-) heeft zijn naam er op gebaseerd nadat hij in dit plaatsje in de gevangenis had gezeten na het stelen van een paard, zadel en een pistool.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten