Sleepless to and in Seattle

Goedemorgen allemaal. Ok, daar is het middag maar hier is het vijf voor half zes. Ron heeft al lekker koffie gehaald, Max zit al weer naar de tv te staren en alleen Bobbie doet nog een verwoedde poging wat te slapen. Maar, laten we bij het begin beginnen, de vlucht. We waren natuurlijk veel te vroeg op Schiphol, maar ja, je weet het, ik ben liever te vroeg dan te laat, Dus eerst voor dat we door de douane heen konden al koffie op en toen ging het toch best vlot. Mensen kijken is altijd een leuke bezigheid. Het ging vlotjes, bij de douane, omdat we natuurlijk in eerste instantie naar Reykjavik, ijsland, vlogen, en dat is een Schengen land. Dus we mochten alles aanhouden, moesten wel de kofferjes die we als handbagage hadden laten scannen en mijn handtas moest aan een nader onderzoek worden onderworpen. Nadat het restantje hoestdrank wat we voor max bij ons hadden was ingenomen (tja, er zaten nog drie slokken in, maar het was origineel een flesje van meer dan het toegestane aantal ml)konden we door. De winkeltjes hebben we even snel bekeken en na het nuttigen van een lekker warm ham/kaas croissantje en het inslaan van sandwiches voor in het vliegtuig konden we al boarden. Tja, wat kan ik zeggen over het eerste stuk van 3 uur en 10 minuten? Niet veel, want ik heb er denk ik 2,5 uur van liggen pitten :-) Op Kevlavik Airport ging het verbazingwekkend vlot, de security check stelde niks voor. Het enige nadeel as dat ze daar niet echt berekend zijn op grote hoeveelheden toeristen, dus het restaurantje en alle aanwezige bankje zaten vol Hangen en wachten dus. Dat had niet al te gek lang moeten duren omdat we maar een overstap tijd van 1,20 hadden. Maar, na het passeren van de boarding dames en het lopen door een ontzettend het6e aanvoer-slurf gaat het mis. Lange rij, en we mogen er niet in...reden..er zijn technische problemen die eerst moeten opgelost, dus in ganzenpas allemaal weer terug. Ron begint nu al enige ontwenningsverschijnselen te krijgen omdat hij niet mag roken, dus dat gaat goed. Nou dan maar neerploffen in het nu gelukkig wel lege restaurant vanwaar we een prima uitzicht hebben op het gewraakte vliegtuig. Karretje komt aanrijden en er wordt druk gesleuteld. Dan zien we dat er een karretje voor het vliegtuig wordt gekoppeld dat hem achteruit de startbaan op duwt. Oh oh, hebben we wat gemist. Maar nee, ze gaan een testritje maken, echt lekker geruststellend ;-) Na 2 uur kunnen we dan toch weg, en de piloot belooft het gaspedaal in te drukken waardoor we een half uur goed maken op de verloren ijd. De vlucht is lang, niet echt veel been ruimte, maar iedereen, op Bobbie na, ziet toch kans een klein beetje slaap te pakken. Ook op Seattle airport gaat het goed, een vriendelijk, overmatig kauwgomkauwende, douane beambte kijkt onze paspoorten na en neemt onze vingerafdrukken af en schiet een leuk kiekje, wat hem bij het maken van Bobbie d'r foto de opmerking ontlokt "nice smile" ...waar hebben we dat eerder gehoord ;-) Dan naar de uitgang, de koffers moeten nog even door de scan maar dat gaat vlotjes en we staan vrij vlot buiten waar we op zoek gaan naar de shuttle bus naar het hotel. ook dat zit mee want die komt direct al aanrijden. Het hotel ligt op 2 minuutjes van de luchthaven en het inchecken verloopt vlotjes waardoor we lekker snel kunnen bijkomen op de kamer. We hebben toch wel wat trek ook al is het naa ons idee half zes 's morgens dus we gaan naar de IHOP die op het terrein zit van het hotel. Ron aan de steak, Bobbie aan de Sirloin puntjes, en max en ik delen een combo van cream potato and bacon soep en een sandwich. Dan duiken we om 22 uur plaatselijke tijd ons bedje in. Worden vervolgens gezamelijk om half 1 en om half vier wakker en nu gaan we ons langzaam maar zeker opmaken voor een dag seattle. We hebben er zin in!