vrijdag 13 juli, dag van meren en beren...

Gisteravond zijn we nog even gezellig Jasper in gegaan, hebben er echt ontzettend lekker gegeten bij de Downstream bar & grill, Ron en kids hebben Elk gegeten en ik had een striploin, zalig. Daarna terug naar de cabin waar we de koffers weer hebben ingepakt, koffie gedronken, ons op hebben laten vreten ;-) door de muggen wederom, en toen ons bed in zijn gedoken. We lagen net toen het begon te regenen, goede timing! Op tijd weer wakker want vandaag hebben we veel op het programma staan, we gaan de tweede helft van de Icefields Parkway bekijken, het eerste deel hadden we al gedaan dus daar rijden we nu gewoon lekker door. De eerste stop wordt Weeping Wall, een mega hoge rotswand waarlangs een aantal watervallen naar beneden komen. Makkelijk, want hij ligt gewoon langs de weg ;-). Dus we rijden door naar Mistaya Canyon, een makkelijke 300 meter lange weg moet naar de canyon leiden. Tja, wat is makkelijk, hij is nogal steil, laten we het daar maar op houden ;-) Nadat ik weer van de zuurstof af ben en we verder kunnen gaan we door naar Peyto Lake, ook een steile klim, maar op een stuk beter begaanbaar pad dus dat scheelt, en...dit is de klim meer dan waard. Azuurblauw meer in de vorm van een beer, gelegen tussen schitterende bergen, echt ontzettend mooi! Wel erg druk, maar het lukt ons om wat mooie plaatjes te schieten zonder een grote groep mensen ervoor Na de afdaling gaan we door, naar Bow Lake, we besluiten hier koffie te drinken, en na een korte wandeling bij het meer gaan we weer verderop. En, we rijden net de parkeerplaats af als er een grote beer de weg oversteekt. Ron op de rem, bob en ik weer de camera's erbij, dat gaat vlot, want we zitten er constant mee in de handen :-) Hij neemt er de tijd voor dus we hebben alle tijd om hem op de gevoelige plaat vast te legen. Beer nummer vier, echt, we hebben zo'n mazzel, gisteren nog had Ron zitten praten met amerikanen die al meermaals hier op vakantie waren geweest en nog geen ene beer hadden gezien, die baalden behoorlijk dat ze ook nu weer niks hadden gezien. Zodra de beer is overgestoken en we hem niet meer goed in beeld hebben gaan we verder, en dan we Herbert en Hector lake aan. Hierna hebben we wel trek gekregen en lunchen we bij Moraine Lake, hier is het goed druk, het is dan ook een van de mooiste meren van Banff. Bobbie en Ron beklimmen nog even de Rock Pile terwijl max en ik in het winkeltje rondstruinen. Hierna gaan we naar Lake Louise, het meeste beroemde meer van Banff, mooi, maar wij vinden Moraine en Peyto mooier ;-) Inmiddels is het einde van de middag en zijn we er voor vandaag wel een beetje klaar mee, dus rijden we door naar ons volgende overnachtingsadres in Banff, The Rundlestone lodge, waar Bob en ik het internet op gaan en Max het zwembad induikt terwijl Ron van bier en een sigaretje geniet, beiden trouwens onbetaalbaar hier, 12 dollar voor 1 pakje! 's Avonds eten we in het restaurant van het hotel, Toulalula, wederom heerlijk! Nu bekijkt Ron de route van morgen, een lange rit naar het startpunt van de Going to the Sun Road in Glacier National Park die we de dag erna gaan doen. Vanaf morgen zitten we dus weer in Amerika! Canada is ons waanzinnig goed bevallen, qua natuurschoon evenaart, zo niet overtreft, het de eerste amerika reis!